drukuj
3 listopada 2017 roku Rząd Japonii w imieniu Cesarza Japonii Akihito przyznał Order Wschodzącego Słońca, Złote Promienie ze Wstęgą Krzysztofowi Ingardenowi, architektowi i profesorowi nadzwyczajnemu, Dziekanowi Wydziału Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, Konsulowi Honorowemu Japonii w Krakowie.
W imieniu Rządu Japonii odznaczenie wręczył Ambasador Japonii w Polsce, pan Shigeo Matsutomi. Uroczystość odbyła się 9 lutego w Galerii Europa-Daleki Wschód w Krakowie.
Wręczając odznaczenie pan Ambasador podkreślił ogromny wkład profesora Ingardena w rozwój relacji japońsko-polskich, zarówno na polu architektury jak i w ciągu 15 lat pełnienia funkcji Konsula Honorowego w Krakowie, czym Odznaczony przyczynił się budowania wzajemnego zrozumienia pomiędzy Japonią i Polską.
Profesor Ingarden dziękując za to nadzwyczajne wyróżnienie opowiedział o swoich związkach z Japonią i fascynacji tym krajem:
„ […] chciałbym wspomnieć mojego ojca, który rozbudził we mnie zainteresowanie Japonią. Ojciec, Roman Stanisław Ingarden był profesorem fizyki, a także japonistą pasjonatem, który w wieku lat 50-ciu postanowił nauczyć się języka japońskiego i robił to nieprzerwanie przez 40 lat, do końca życia. Był zdania że najlepszą metodą rozwijania pasji językowej jest uczenie innych, zatem zainicjował powstanie Japonistyki na Uniwersytecie w Toruniu. W roku 1994 został uhonorowany japońskim Orderem Świętego Skarbu.
Gdy w roku 1977 po raz pierwszy, jako student drugiego roku architektury wyjeżdżałem do Japonii, nie sądziłem jaki wpływ na mnie będzie miał kontakt z japońską kulturą i architekturą i że na tej drodze poznam wielu przyjaciół, którzy trwale wpłyną na moje życie i twórczość. Jechałem do kraju, który fascynował mnie swoją historią i kulturą a jednocześnie dynamiką zmian. Architektura Japonii była w tamtym okresie awangardą światową z takimi twórcami jak Kenzo Tange, Noboru Kawazoe, Kisho Kurokawa, Koyonori Kikutake, Fumihiko Maki, Tadao Ando i oczywiście Arata Isoazaki, którego architektura szczególnie mnie urzekła.
Arata Isozaki stal się moim mistrzem, w jego biurze w połowie lat 80-tych, poznawałem jego metodę pracy nad architekturą, którą traktował jako sztukę pełną metafor i jako ważny komunikat kulturotwórczy. Ta, zapoczątkowana wtedy współpraca miała swoją długoletnią kontynuację. Z niej zrodził się projekt Muzeum Manggha, projekt ogrodu japońskiego i pawilonu herbacianego przy Muzeum , wygrany razem konkurs na kompleks muzealny „Arsenal” w Kijowie, a w ostatnich latach także projekt Centrum Kongresowego w Krakowie.
Na moim japońskim szlaku miałem okazję poznać artystów i ludzi kultury, przyjaciół z którymi prze wiele lat tworzyliśmy mosty łączące kultury polską i japońską - Andrzeja Wajdę i Krystynę Zachwatowicz, dr Zofię Alberową, i wszystkich członków Fundacji Kyoto-Kraków po stronie polskiej i japońskiej z p. Etsuko Takano i Yoko Ohtake, którzy razem doprowadzili do zbudowania Muzeum Manggha, które stało się już instytucją symbolem tych międzynarodowych związków i jest od lat świetnie prowadzone przez dyrektor Bognę Dziechciaruk-Maj.
Miałem także okazję współpracować z wieloma znakomitymi japońskimi architektami i inżynierami podczas realizowanych projektów – Ambasady Japonii i Rezydencji Ambasadora w Warszawie, Ambasady Polskiej w Tokio i pawilonu polskiego na Wystawie EXPO 2005 w Nagoi. Od roku 2002, kiedy Rząd Japonii powierzył mi funkcję Konsula Honorowego miałem honor poznać Jego Cesarską Mość Akihito z małżonką, przedstawicieli rodziny cesarskiej , polityków i biznesmenów japońskich.
[…] Japonia jest krajem niełatwym do poznania i zrozumienia, wymaga przewodników, jednak ten kto tam trafi, wraca z tego spotkania odmieniony i wzbogacony. Nasza wyobraźnia zostaje poszerzona o nową mapę kultury , w tym też architektury. Dostrzegamy koncepcję architektury skromnej, praktycznej i stworzonej na miarę i siły człowieka, fantastycznie opisaną w poemacie Hojoki przez poetę Kamo no Chomei w 12 wieku. Poznajemy estetyczne wyrafinowanie koncepcji przestrzeni pustki „MU”, przestrzenie cienia i ciemności opisane przez Junichiro Tanizaki, także pojęcia odnoszące się do smutku przemijania , piękna rzeczy drobnych, niedoskonałych i ulotnych zawartych w terminach mono-no aware, wabi – sabi, i wiele innych.
Spotkanie z Japonią nie jest spotkaniem jednorazowym, jest spotkaniem z którego się nie wraca i które się nie kończy - wszystkim spotkanym na tej drodze jestem niezmiernie wdzięczny i zobowiązany.”
Order Wschodzącego Słońca był pierwszym japońskim odznaczeniem narodowym (1873) i do dziś pozostaje jednym z najważniejszych. Wśród odznaczonych znalazło się 28 Polaków m.in. Józef Piłsudski, Edward Rydz Śmigły, Andrzej Wajda i Krystyna Zachwatowicz-Wajda.
Krzysztof Ingarden ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej w 1982 r., gdzie w 1987 r. otrzymał tytuł doktora. W 2014 r. na Wydziale Architektury Uniwersytetu Wrocławskiego uzyskał habilitację. W latach 1983-1985 odbył staż doktorancki w School of Art & Design, University of Tsukuba, Japonia. W latach 1884-1885 pracował w biurze Arata Isozaki w Tokio, w roku 1987 w J.S.Polshek & Partners w Nowym Yorku.
Współzałożyciel i prezes biura JET Atelier (1991) i Ingarden & Ewy Architekci (od 1998). Od roku 2002 Konsul Honorowy Japonii w Krakowie, od roku 2015 członek Polskiej Akademii Umiejętności.
Od 2017 r. dziekan Wydziału Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego.
Laureat Nagrody Honorowej Stowarzyszenia Architektów Polskich w 2009 roku i innych nagród polskich i zagranicznych. Za projekt Pawilonu Polskiego na wystawie EXPO 2005 w Aichi (Japonia) otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, w roku 2015 uhonorowany został medalem Gloria Artis za projekt Galeria Europa Daleki Wschód w Krakowie.
Autor i współautor licznych projektów m.in.: Galerii Europa – Daleki Wschód w Krakowie (2015), Centrum Kongresowego ICE w Krakowie (2014), Małopolskiego Ogrodu Sztuki w Krakowie (2012), biblioteki Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie (2010), Pawilonu „Wyspiański 2000” w Krakowie (2007), Pawilonu Polski na EXPO 2005 Aichi, Japonia (2005), Szkoły Języka Japońskiego przy Muzeum Manggha (2004), Ambasady RP w Tokio (2001).
Kurator wystaw: „Modernizm udomowiony - Współczesna architektura Chin, Muzeum Manggha, Kraków 2017; „Poland” - Kongres UIA 2011, Tokio, Japonia; „Architekci Polscy dla Japonii” – Stowarzyszenie Architektów Polskich, Warszawa 2011; „Arata Isozaki – Szkice i Rysunki” – Muzeum Manggha, Kraków 2009; „3-2-1 Nowa Architektura w Japonii i w Polsce”, Kraków 2004.